ا چه تفاهمي منم هميشه به کلاغام توجه خاصي داشتم البته من به اگزوز ماشينامم خيلي توجه داشتم هميشه هم عمودي مي کشيدم!!!!!!ولي خيلي قشنگ مي نويسي تبريک مي گم

سلام يه مطلب جديد گذاشتم بدو بيا فکر کردي فقط خودت بلدي مطلب قشنگ بذاري ...

چطوري؟خوش ميگذره؟

آخي

من نقاشي هام هميشه سوژه بودن. دست هاي آدم ها وسط شکمشون بود !!!!

من هميشه پرنده ها رو داغون مي کشيدم ....:((

زهرا رو همزمان با دادن اين نظر ب تو مي نويسم. و داره شيرکاکائو مي خوره...

آه ...کودکي!

سلام قيچي !

اصن من موندم تو چقدر مياي از اونورا من چقدر !

ببين مطلبتو گذاشتن تو پارسي نامه !

عالي بووووود !

من هم هميشه در نقاشي هايم به دودکش خانه خيلي توجه مي کردم . . .
خيلي
به اندازه اي که تو به کلاغ ها توجه مي کردي . . .
هميشه دودکش خانه ام بزرگتر از سقف بود و با مداد سياه هم چند خط مي کشدم به جاي دود هايش . . .



بسيار زيبا نگاشته بودي رفيق

سارا تو کتاب زياد ميخوني....درسته؟

نوشته ات خيلي خوب بود.تبريک ميگم :-)

يني قيچي اگه من جاي تو بودم در اين وبلاگو تخته ميکردم!

آخه چقدر مث هميشه من اول باشم؟!

آدم خسته ميشه!:)