خستگي يعني عدم حيات....
خستگي يعني:
مرگ
تدريجي
يک
باور........نه يک رويا....
يک حقيقت ....نه يک رويا......

هروقت خسته شدي با خودت بگو:
خستگي را تو به خاطر مسپار
که افق نزديک است
و خدايي بيدار که تو را مي بيند
و به عشق تو همه حادثه ها مي چيند
که تو يادش افتي
و بداني که همه بخشش از اوست....
و همينش کافيست....
.................................
من کلا به اين شعر زنده ام.... وگرنه زندگي طاقت فرساس....
از ته دل بهت ميگم:
سارا جون....
خسته نباشي.....

در پناه حق.............