سلام .....يعني من نصف سال سوم راهنمايي رو توي اين حال گذروندم .....حتي تو اوج خنده ها و شادي هام .....وقتي ياد جدايي مي افتادم اشکم در مي اومد .....اشک هايي که شايد کسي تا آخر سال اونا رو نديد .....منم همين حرف رو زدم ....به خانم رحماني پور که اگه نيام ميميرم ......تو نامه ام هم که بود .....الانم نمي گم بي خيالم ....نه ....دلم يه ذره شده واسه ي همه ي بچه بازي هام ....اما يه شانسي که آوردم اين بود که جايي که براي ادامه انتخاب کردم خوب بود .....با روحيه من سازگاره .....برات آرزو مي کنم هر چي که خيره برات پيش بياد .....يا روشنگر يا يه جاي بهتر ....منم لينکت مي کنم ...فعلا ...