پس فک کنم مشکل جنتيکي باشه. چون منم دوست داشتم برم گم شم. يا اينکه غش کنم.انقدر تمرين کردم ولي حتي نتونستم اداشو در بيارم. خيلي باکلاسه آدم راس راس که داره راه ميره يهو پخش زمين بشه.يه بار تو ژاپن يکي از بچه هامون سر صف غش کرد و يه معلم مرد رو هوا گرفتش دختره رو و بغلش کرد و برد. يعني يه جورايي سينمايي بود صحنه!! کلاس داش در حد بي ام و!!!

فکر کنم ما ازاوناشيم که کشته جلب توجهيم ولي اگه کسي بهمون توجه کنه پاچه اش رو ميگيريم تا ديگه تکرار نکنه.

شايدم ماجراجووييم و هيجان زندگيمون کمه ... هموني که بقيه ميگن خوشي زده زير دلشون...