آها...يکي ديگه هم هست که هنوزم دلم ميخواد ...اينکه حافظه مو از دست بدم و هيشکي رو به جا نيارم. مخصوصا سعيد رو!! بعد که حافظه ام بگشت، بازم به بقيه نگم که ميشناسمتون و تو خماري بمونن. يعني واااااقعا دلم ميخواد عکس العملشونو ببينم!!! ما که شانس نداريم ، حافظه مون در حد شام و نهار روز قبل از دست ميره نه بيشتر. تازه از دست هم بره ديگه بر نميگرده!!!