سلام...چه زيبا از حسي که داري نوشتي. من هميشه همچين حسهايي رو سرکوب مي کنم. شايد چون به اندازهء تو شجاع نيستم که مثلاً بخوام از پدرم انتقاد کنم يا مادرم رو به نقد بگذارم. عددها هم مهم هستن....گاهي روزمرگي عاديشون ميکنه!

در نوشتن موفق باشي...