سلام...
خوبي؟ ( آخه اين چه سوال احمقانه ايه كه پرسيدم...؟)
ولي تو سعي كن خوب باشي...
"شاد بودن بزرگترين انتقامي است که ميتوان از زندگي گرفت"
ببين! تو مگه مسلمون نيستي؟ اگه هستي بايد به خدا اعتقاد داشته باشي و وقتي قلبا بهش اعتقاد داشته باشي هر چيزي كه برات رقم بزنه رو بايد قبول كني و بدوني خدا هميشه خيلي چيزا ميدونه كه بنده هاش نميدونن...
اين چيزايي كه الآن مي خوام بگم باور كن فقط حرف نيست من بهش عمل كردم و نتيجه هم گرفتم...
بزرگ ترين كمك به حل ناراحتي ها و دلتنگي ها و...
كلا اينه كه آدم تو سخت ترين شرايط زندگيش ياد تقدير و علم خدا بيفته و بعدش سعي كنه فقط به چيزاي خوب آينده و خوشي هاش فكر كنه... اين كار حداقل باعث ميشه روح آدم سبك بشه... اگر يه مشكل برا آدم پيش بياد و از صبح بشينه بهش فكر كنه مشكل هر لحظه براش بزرگ تر جلوه مي كنه... در صورتي كه اگه از اول اين همه بهش فكر نمي كرد شايد مي فهميد كه اون مشكل خيلي زود حل ميشه وغصه اي نداره...
چرا از يه ديد دديگه به اين مشكلي كه برات پيش اومده نگاه نمي كني؟
به اين فكر كن ميري يه مدرسه ي خوب كه عقده اي و رواني مثل روشنگر نيست... ميري و كلي دوست جديد و شايد بهتر پيدا مي كني... تازه دوستاي قديميتو هم از دست نميدي... ميتوني باهاشون حرف بزني و بعضي وقتا ببينيشون... ميري كلي پيشرفت مي كني...
ميري شاگرد اول ميشي و ميري و كلي اتفاقاي خوبه ديگه...
هميشه كه رفتن بد نيست... هميشه كه جدايي بد نيست... و خدا هميشه صلاح منو مي خواد... به اينا فكر كن...
برات از صميم قلبم آرزوي موفقيت مي كنم...
![]()
![]()
![]()