ميگذره! روزهاي بهتري هم هست عزيزم ؛)

دريا هم خسته ام... هم حرفام گير ميكنه توي گلوم... بعد انقد ميمونه توي حنجره ام كه مي زنه به اعصابم بعد من اينطوري ميشم! تقريبا مثه يه ترك اعتياده! كم كم بهتر هم ميشم! مخصوصا با داشتن آباجي و مهدي آقا؛)

از يه جايي به قبل كلمه هايي كه به دامت افتادن ديگه مثه قبل به درد بخور نيستن! ميشه گفت يك جور تغيير ناگهاني جو!