پسر (نقش +) شکست عشقی (به اصطلاح) می خورد و با ناراحتی فراوان از شرکت بیرون می زند و شروع می کند به قدم زدن در خیابان ها... به اولین دکّه ی روزنامه فروشی که می رسد، سیگار طلب می کند ، فروشنده خیلی راحت و بی هیچ ابایی سیگار را در اختیارش می گذارد ( اینجا من مسلما دارم حرص می خورم) ... پسر می رود روی یکی از نیمکت های پارک و برای اولین بار سیگارش را روشن می کند...
قبلا ها مدام فکر می کردم ،تو بنده ی همین خدایی هستی که من بندگیش را می کنم! تو زیر سقف همین آسمانی هستی که من ستاره هایش را می شمارم! تو هم مثل من دنیایت یک خورشید دارد و داری زیر همین افتابی می سوزی که من ازش فرار می کنم... تو هم مثل من از همین هوا تنفس می کنی، توی همین هوا "آه" هایت را رها می کنی... تو هم مثل من زیر همین باران خیس می شوی، شاید زیر همین باران اشک هایت را پنهان می کنی و شاید نمی دانی که باران یادآور توست... گاهی شاید همزمان سر روی بالش بگذاریم، شاید به یاد هم ، شاید به امید دیدن حواب یک دیگر ، شاید...! اما حالا می بینم ، همه چیز فرق دارد... حالا دیگر نمی توانم در هوای نفس هایت ، نفس بکشم... نفس هایت دیگر بوی خفگی می دهد... لبانت رنگ کبودی و سیاهی... و لباسهایت بوی پوچی... حالا من و تو، هوای نفس هایمان فرق دارد... من در هوای نفسهایت می میرم... و تو هم در هوای نفس های خودت آب شدنت را نمی بینی... حالا من که از دور نگاهت می کنم، می شوم پر از سوال که همگی می رسد به : " هوای نفسهایت " چه کنم؟! گوش چه کسی را شنوانا فرض کنم؟! به کدام در بکوبم؟! از چه کسی کمک طلب کنم؟! ... اصلا نمی فهمم چند نفر با این کارت به جایی رسیدند که حالا کورکورانه پی شان را گرفتی؟! چند نفر به خواستیشان رسیدند؟! کدام آدم عاقلی این کارت را تایید کرد؟! چه کسی با این کارت از بند مشکلاتش رهایی یافت؟! حالا دارم به این فکر می کنم که وقتی چشم هایت را باز کردی، در گوشت کسی اذان خواند ؟! دیشب خون دلهـــــــــــا خوردم... (هیچ می دانی؟!)... اما حالا جواب خودم را می دهم، هرچند از دیشب تا به حال هنوز هم قانع جوابهایم نشدم! اما دنیای من و تو فرق دارد و من نباید ناراحت کار های تو باشم، راستش خیلی ازت ناراحتم. پ.ن: وقتی ناراحتی، ننویسی سنگین تره سارا! پ.ن2: اصلا من می شوم همان دخترک حساس قدیمی! ( استعفا! ) نکته.ن: چقدر دلم هوایت را می کند ....... حالا که دگر هوایم را نداری.........!
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه