نوشته ی شهریور: آسوده بخواب امشب هم... نگران من نباش... عادت کردم به این وضعیت. خوب بلدم ادای آدم های سرخوش را در بیاورم... یادگرفتم تا از حفظ بگویم: بیخیالم... بیخیالتم... بی خیالش باش! تو نگران نباش، درس هایم را از برم. نگران من نباش... دلخوشم به خواب های بی معنی هر شبم! یادگرفتم انقدر خودم را قبل خواب خسته کنم تا بی فکر به خواب بروم... عاشق شبهایی شده ام که خواب نمی بینم ... آسوده ام. نگران من نباش... عادت دارم نیش بخورم... یاد گرفتم که کر باسم در برابر حرف های فلانی. نگران من نباش... اینجا همه چیز مرتب است و البته کسل! من خوب بلدم ادای آدم های درس خوان را در بیاورم. نگران من نباش... تا به حال آرزوی بدی یا نفرینی از دهانم خارج نشده و نخواهد شد. ملالی نیست... بلدم از راه دور دعا بخوانم... فرقی ندارد... تو که خوب باشی ، خبرش هم نمی رسد.... نگران من نباش... این را هم می دانم! پ.ن: آدم هـا می آینـد زنـدگی می کننـد می میـرنـد و می رونـد ... امـا فـاجعـه ی زنـدگی ِ تــو آن هـنگـام آغـاز می شـود کـه آدمی می رود امــا نـمی میـرد.....! مـی مـــانــد و نبـودنـش در بـودن ِ تـو ، چنـان تـه نـشیـن می شـود کـه ؛ تـــو می میـری در حالـی کـه زنــده ای ...
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه