مهر 90: طعم گسی دارد جدایی ، پایان ، اتمام! یکی از خواص فیزیکی اش این است که تو همیشه و هر زمانی که جدا شوی باز هم یک عالم حرف های نزده داری که می خواستی در اولین فرصت بزنی ولی زمانش هرگز نرسیده... از دیگر خواص فیزیکی اش این است که تو همه جا و هر زمان او را می بینی و هربار که به ساعتت نگاه می کنی می توانی حدس بزنی یا میدانی که او کجاست و چه می کند... و مدام با آدم هایی برخورد می کنی که اسمشان با اسم او یکی است حتی اگر اسم تکی باشد... و از دیگر خواص فیزیکی اش می توان گفت که رسانای جریان احساس و دلتنگی نیست و در دوره " دل به دل راه داره " سر آمده است... یکی از خواص شمیایی اش این است که هرچند در نظرت نه او برای تو مهم بوده و نه ، تو برای او ؛ اما باز هم بر حسب دلیل ِ بی دلیلی مایع شفاف شوری از چشکهایت سرازیر می شود که جزو عناصر جدول تناوبی نیست ولی محققان ایرانی به پاس زحمات اشک اول آنرا "اشک" نامگذاری کرده اند... از دیگر خواص شیمایی پدیده لفظا جدایی این است که حوصله نداری و مدام فکر می کنی به اتفاقات مسخره و مدام فانتزی های جالب و قشنگی که دوست داشتی روزگاری اتفاق بیفتد اما اجمالا خیالی برای خودت مجسم می کنی... پ.ن: شرمنده مشکلی پیش اومد که نظرات پرید.
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه