ما هنوز در هنوزیم...
یک نفر پشت در کلبه ی تنهایی های من ایســــتاده نگران نباش من که راهــــــــــــش نمی دهم آخر تو که رفتی نگفتی بر نمی گردی من هنــــــوز به این در که قرار است تو از آن وارد شوی ســالهاست که خیــــــــره مانده ام نگران نباش ذوق برگشت تو هیچ وقت در من کور نمی شود او تا ابــــــــــــد پشت در می ماند نگران نباش عزیزم تو که برگردی نگاهت در چشـــــــمانم معـــــــلق می ماند فقط می ترسم تا آن موقع چشمهایت را فراموش کرده باشم برای تو که اهمیتی ندارد نگران نباش من به زودی از این دنیا می روم سارا. 10 اردیبهشت
نوشته شده در دوشنبه 91/3/1ساعت
12:10 عصر به قلم سارا بانو نظرات ( ) |
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه