داشتم فکر می کردم برای ترسیم یک چند ضلعی خوش قیافه یا به اصطلاح منتظم

باید حواست به زاویه میان جفت خط های بهم رسیده و اندازه ی اضلاع

به لرزش دستانت که شاید ناشی از آن چیزی باشد

 که در آن لحظه به آن می اندیشی هم باشد

حالا که چندضلعیم را نگاه می کنم

حس می کنم کمرش کمی خمیده و متمایل گشته

فکر که می کنم

در برزخ افکارم غوطه ور می شوم

نکند زاویه اشتباه زندگیم حاصل آن نگاهی باشد که به سوی تو کج کردم؟

یا نکند ضلع خمیده اش را به راه تو کج کرده باشم؟

نه حتما دستم لرزیده

بی شک

نوشته شده در جمعه 91/3/5ساعت 11:14 عصر به قلم سارا بانو نظرات ( ) |