ما هنوز در هنوزیم...
اینطوری که نمی شود. نه تو کوتاه میایی نه من. نه تو قانعم می کنی نه من حرفی می زنم. اینطوری که نمی شود. نه من راست های تو را باور می کنم نه تو حرفهای مرا می پذیری. نه تو خوب توجیه می کنی و نه من خوب توجیه می شوم. اینطوری که نمی شود. بیا با هم راه بیفتیم توی خیابان ها دست هم را نگیریم با فاصله قدم بر داریم توی چشمهای هم نگاهی نکنیم مهربان حرف نزنیم و از غریبه ها بپرسیم پس حق با کیست که تو ببینی یک غریبه چطور حق را به من می دهد به سادگی پ.ن: از دست این روزا هیچی نمیشه نوشت... از دست این روزای عجیب...
نوشته شده در چهارشنبه 91/5/18ساعت
1:24 عصر به قلم سارا بانو نظرات ( ) |
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه