ما هنوز در هنوزیم...
ناراحتم ، با اینکه مسبب ناراحتیم خودم بودم، شاید! شاید در منطق همیشه پا بر جای تو ناراحتی نباید داشته باشد! اما من همه چیز را از چشم تو نمی بینم! نمی توانم همه چیز را از نگاه تو با منطق حلاجی کنم! کمی از چشم من دنیا را نظاره کن! با منطق ِ بی منطقی من همه چیز را حلاجی کن! حالا من ناراحتم و این تقصیر توست... نقصیر توست که راست های به ظاهر راست مرا باور می کنی. تقصیر توست که فکر می کنی راست می گویم. تقصیر توست که وقتی شانه هایم را بالا می اندازم که "مهم نیست" باور می کنی! ذره ای اهمیت پشت این همه حرف گیر کرده و تو نمی بینی....
نوشته شده در پنج شنبه 91/6/23ساعت
3:19 عصر به قلم سارا بانو نظرات ( ) |
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه