ما هنوز در هنوزیم...
اگر کمی به آسمان خیره شوی یا نگاه گذرایی بیندازی به آن ؛ می بینی...
هوایی را که رو به روزهایی می رود که کمتر آفتابی است...
رو به شب هایی که به راحتی نمی توانی پنجره ی اتاقت را باز بگذاری و دراز بکشی...
شب هایی که ممکن است با صدای مهیب یک رعد و برق خواب از چشمانت برود...
باران های سیل آسایی که گاهی همه چیزت را، همه ی خوشی ها و دار و ندارت را می شویند و می برند...
روز ها و شب ها دارند سرد می شوند...
باید دست هایت را تند و تند بهم بمالی و خودت را گرم کنی...
و من نگرانم...
حس می کنم توی این سرما دوام نمی آوری...!
تو و زندگی ای که همیشه گرمایی بوده اند...
پ.ن: حواست هست ، مهر است
کم کم فکر باد و باران باش
شاید کسی تمام گریه هایش را
برای پاییز گذاشته باشد....
(فید سحربانو*)
نوشته شده در جمعه 91/7/7ساعت
10:48 صبح به قلم سارا بانو نظرات ( 9 ) |
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه