ما هنوز در هنوزیم...
تنها باشی... توی ماشینی با راننده ای که نه حرف می زند و نه گوشیش زنگ می خورد... چند دقیقه قبلش کسی سرت فریاد زده باشد... شبش از کسی دلخور باشی و بی خوابی بکشی برنامه های خوش گذرانی ات بهم خورده باشد و توی چمران یا تونل نیایش پیش بروی با پنجره های پایین و سرعت بالا و آهنگ "چیزی شده" . . . قسم می خورم که از پا در می آیی
نوشته شده در چهارشنبه 92/2/11ساعت
10:58 عصر به قلم سارا بانو نظرات ( ) |
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه