ما هنوز در هنوزیم...
یک روزی میخواستم این عکس را بریزم توی گوشیم و بهش نشان بدهم... اما خودم هم جرئتش را نداشتم... چه برسد به او! پ.ن: همانقدر که تا به حال بیخیال اطرافیانت بودی؛ بیخیال باش و به خودت نگیر! تو لعنتی تر از این حرفایی... حالا که انقدر مصممی که آن تومور های خرچنگی مزخرف را به جان ریه هایت بیندازی؛ خیل خب بیفت بمیر! مثل خیلی های دیگر تو هم زودتر گورت را گم کن از این دنیای لعنتی و بمیر! فقط بی سر و صدا! + نظرات بعلت نقص فنی شدید ِ اعصاب نویسنده مسدود!
نوشته شده در شنبه 92/4/1ساعت
4:41 عصر به قلم سارا بانو نظرات ( ) |
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه