شب ها در جستجوی فردا چه دیر می گذرند و با آغاز روز چه زود شب فرا می رسد... نمی دانم صدای کدامین غروب است که هنوز هم در گوشم تکرار می شود و نمی دانم به چه گناهی بی گناهی ام را به رخم می کشند دلم چه ساده است و نگاهم چه بی خبر! من اما می فهمم اگر این روز ها ثانیه ای مجال برای حرف زدن ندارم، اگر این شب ها ساعت بر سرم آوار می شود، اگر سرود باد هنوز غریبانه است ? و اگر تکرار می شود صدای نجوا گونه آن غروب، همه برای تفهیم لحظه هائیست که می رسند، جه غریبانه چه زود چه دیر و چه تکراری..... همه می خواهند لحظه های سرد بی حضورت را به من اعلام کنند و من خود بیشتر می دانم این لحظه ها را.... لحظه های سرشار از بی توئی! لحظه های کوتاه طولانی و پر از خالی! با باد هایی که هنوز سرود می خوانند و شب هایی که به انتظار فردا....زودتر می آیند! 000 این متن رو دوست دارم!!!
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه