ای کاش هرگز به این دنیا نیامده بودم... کاش هرگز به این دنیا قدم نگذاشته بودم... کاش هرگز تویی نبود... کاش هرگز در این دنیا انسان خوب وجود نداشت... کاش هیچ وقت این دنیا زیبایی نداشت... کاش هرگز دوست خوبی مثل تو نداشتم... کاش اصلا دوستی نداشتم... کاش تو را نمی دیدم... کاش چشمانم کم سو بودند... کاش نبودی... کاش مهربان نبودی... کاش تو بودی و من نبودم... کاش تو بهترین بودی و من بدترین... شاید در این صورت آرام می گرفتم... از وجودم پشیمانم... شاید اگر تو نبودی، من نبودم، امید های من، آرزوهایم و قلبم نبود... شاید باور کردنی نباشد، شاید حرفهایم مثل همیشه احمقانه و لوس باشد، اما از بودن خسته شده ام... از بودنی که هرگز و برای هیچ کس مفید نبودم ، خسته شده ام... من نمی خواهم که باشم.... این خواسته ی زیادی است...؟!!! خداوندا پریشانم، چه می خواهی تو از جانم، مرا بی آنکه خود خواهم اسیر زندگی کردی...
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه