ما هنوز در هنوزیم...
به فدای خواهری که اشک نمی ریزد؛ شانه هایش به سمت جلو خم نمی شوند؛ سرش به پایین نمی افتد؛ خودش را لای موهایش قایم نمی کند؛ گوشه گیر نمی شود؛ خُلقَش تنگ نمی شود؛ اس ام اس هایش قطع نمی شود؛ خنده های گاه و بی گاهش رنگ نمی بازد؛ و بوسه هایش از گونه هایم نمی افتند... به فدای خواهر گلی که صبوری می کند! صبــــــــــــــــــــــــــــــوری....... :* پ.ن: عزیزم... عزیزم... +نگین
نوشته شده در یکشنبه 92/6/10ساعت
11:31 عصر به قلم سارا بانو نظرات ( ) |
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه