سلام! تا اصلاع ثانوی این آخرین مطلب وبلاگ از جانب من هستش... تصمیم داشتم وبلاگ رو برای همیشه ببندم و برم؛ اما نمی خوام حرفی بزنم که بعدها بزنم زیرش! اخطار دادم... گله کردم... داد زدم... فایده ای نداشت... کسانی که آدرس وبلاگ جدید رو می خوان نظر بگذارن یا مسیج بدن! آرشیو وبلاگ و مطالب گذشته رو هم برداشتم... فقط مطالبی که کمی توضیح رفتنم هست رو باقی میگذارم... از همراهیتون توی همه ی این 6سالی که وبلاگ نویسی کردم؛ چه توی "مارمولک ها در باد" چه توی اینجا واقعا ممنونم... برای تک تکتون احترام قائلم و امیدوارم همیشه شاد و خندون باشید! دلم برای اینجا تنگ میشه قطعا! سارا + نمیدونم چطوری ابراز انزجار کنم... اما بازم تکرار می کنم که: متاسفم برای همه ی آن "بعضی" که همیشه باید از حوالی شان گریخت... پ.ن: نظرات چک میشه همواره!
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه