وقتی وسط درکه ی تهران با مدرسه گلاویز شده بودم تمام مردم دورمون جمع شده بودند و فریاد می زدند: سارا! سارا! داشتم به این فکر می کردم که زندانی های زندان اوین می تونن از این فرصت استفاده کنند و و وقتی نگهبانا حواسشون پرت منه فرار کنند! چقدر جذاب! وقتی مدرسه شونه هامو به زمین کوبید و قه قه خندید تسلیم شدم! من تسلیم شدم و قبول کردم تا ساعت 5/6 مثل طاووس درس بخونم!!!! بلا نسبت خر!!! و شب میام خونه مثل یک طاووس بسیار خسته بخوابم و صبحا مثل یک طاووس خواب آلو برم سوار سرویس شم! (بلا نسبت بز) من تسلیم شدم و یک توپ والیبال مستقیم اومد توی صورتم!!!!! الهی! ما مطالبمون مثل یخ خنکه!!! و حیوانات را خیلی دوست می داریم. برین لذتشو ببرین دوستان!
| کد قالب جدید قالب های پیچک |
نویسندگان وبلاگ :
نور هیاهو[2]
من هیچ وقت برنده ی مدالی نشده ام؛ تصویرم از هیچ رسانه ای پخش نشده؛ صدایم به هیچ ارگانی نرسیده؛ هیچ روزنامه ای مصاحبه ای از من چاپ نکرده؛ دستم به هیچ حضرتی نخورده؛ عکسم روی جلد هیچ مجله ای نبوده؛ از هیچ بانکی برنده ی جایزه ای نشده ام و حتی تا به حال پیامکی هم نفرستادم که رسانه ای اسمم را بخواند... من همینم! همین یک ذره ای که هیچ جا هیچ اثری از وجودش نبوده! هیچ وقت ننوشتم که دیده بشوم! می نویسم... چون خیلی وقتها نشد این حرفها از توی حنجره ام فوران کنند... خیلی وقتها شنیده نشدم... گاهی شنیده شدم و درک نشدم... پس همچنان می نویسم و میگذارم یک چیز های زندگی این وسط از زیر دستم در برود... این یک وبلاگ عاشقانه نیست!! . . . لطفا استقلال فکری داشته باشید و کپی نکنید! . . . . (توضیحات بیشتر در پروفایل)
پیوندهای روزانه